Mikołów, ul. Sosnowa 5
Śląski Ogród Botaniczny wpisał się już na dobre w krajobraz Górnego Śląska. Idea jego utworzenia zrodziła się w 1997 roku. Podstawę dla tego pomysłu stanowiła inwentaryzacja przyrodnicza przeprowadzona rok wcześniej, z której wyniknęło, że w sołectwie Mokre zachowały się unikatowe elementy środowiska naturalnego. Na obszarze ok. 5 kilometrów kwadratowych przetrwało rzadko spotykane bogactwo siedlisk przyrodniczych: cenne drzewostany leśne Fiołkowej Góry i doliny dwóch potoków: Promny i Jasienicy; tereny podmokłe i pola uprawne z rzadkimi dziś zadrzewieniami śródpolnymi – czyżniami; wyrobiska wapienne, wąwozy i wzgórza; setki gatunków roślin i zwierząt, także rzadkich i chronionych. Bogactwo takie trudno dziś znaleźć w jednej, spójnej przestrzeni. Miejsce to okazało się wręcz wymarzonym pod budowę ogrodu botanicznego, w ogromnej części stworzone przez samą naturę, której nie trzeba odtwarzać sztucznie, jak to często bywa w ogrodach i parkach, które zakładane są w zabudowanych przestrzeniach miast.
W 2003 roku powołano Związek Stowarzyszeń Śląski Ogród Botaniczny, a w 2006 roku decyzją Ministra Środowiska Związek Stowarzyszeń uzyskał pozwolenie na prowadzenie Śląskiego Ogrodu Botanicznego.
Na ponad 21-hektarowym ogrodu żółtego terenie podziwiać można kilkanaście kolekcji roślinnych, wzdłuż których poprowadzono 3 km ścieżek dydaktycznych. Po prawej stronie od wejścia usytuowana jest strefa wystaw fotograficznych, po lewej zaś – trzypoziomowy plac zabaw, strefa ogniskowa, kawiarnia oraz domek edukacyjny – Zielarium. Nad budynkiem głównym, który znajduje się na szczycie Sośniej Góry (329 m n.p.m.), góruje 14-metrowa wieża widokowa, z której rozciąga się malowniczy widok na Górny Śląsk i Beskidy. W 2015 roku udostępniono drugą część ogrodu – czerwoną (wejście od ul. Grudniowej). Co roku Śląski Ogród Botaniczny odwiedza kilkanaście tysięcy gości zarówno z kraju i z zagranicy.